zonnepanelen
Zonnepanelen zetten zonlicht om in elektriciteit met behulp van fotovoltaïsche (PV) technologie. Ze maken gebruik van siliciumzonnecellen en zijn er in verschillende typen die verschillende opbrengsten en efficiënties produceren. Elk zonnepaneel ondergaat een streng testproces, STC genaamd, om ervoor te zorgen dat het de verwachte prestaties levert. STC-waarden zijn gebaseerd op omstandigheden die standaardtestomstandigheden simuleren.
Monokristallijne zonnepanelen zijn zwart en gebruiken een enkele kristalstructuur om de efficiëntie te verhogen. Ze bieden een hogere energieconversie dan polykristallijne opties en zijn gemakkelijker te onderhouden omdat ze geen glasbedekking nodig hebben. Schaduw, sneeuw of vuil kunnen echter hun prestaties verminderen. Ze presteren ook slechter bij lagere temperaturen dan andere paneeltypen. Niettemin hebben ze doorgaans lagere bedrijfskosten dan andere typen. Ze vergen weinig onderhoud en kunnen 25 jaar of langer meegaan. Ze zijn ook een uitstekende keuze voor een huis met een beperkte dakruimte.
Net als andere soorten zonnepanelen zijn ze gemaakt van aan elkaar gesmolten siliciumkristallen. Ze zijn een goede optie voor huiseigenaren in gematigde tot warme klimaten, omdat ze bij hoge temperaturen beter presteren dan polykristallijne modellen. Deze panelen zijn duurzaam en gemakkelijk schoon te maken met een vochtige doek. Om een optimale werking te garanderen, moeten ze echter jaarlijks door een zonne-energiebedrijf worden gecontroleerd.
zonnepanelen Moerstraten
Vergeleken met monokristallijne zonnepanelen zijn polykristallijne zonnepanelen goedkoper in installatie en gebruik. Ze kunnen ook op een klein oppervlak een groter deel van uw energiebehoefte dekken. Maar ze hebben een lagere efficiëntie. Tijdens de productie smelten en mengen ze meerdere ruwe fragmenten silicium in vierkante mallen voordat ze worden afgekoeld om wafels te vormen. Dit proces resulteert in minder afval dan de Czochralski-methode die wordt gebruikt om monokristallijn silicium te maken. Het mengen van meerdere kristallen laat echter minder ruimte over voor elektronen om te bewegen, wat hun lagere efficiëntie verklaart – meestal minder dan 20%.
Om hun geleidbaarheid te vergroten, worden de wafers geperst met een zilverlegering, wat de efficiëntie van het paneel vergroot en beschermt tegen corrosie en verwering. Bovendien is silicium van het P-type gedoteerd met booroxide, waardoor het immuun is voor door licht veroorzaakte afbraak. Deze eigenschappen zorgen ervoor dat het 30 jaar of langer meegaat.
Deze technologie van de tweede generatie bestaat uit lagen niet-kristallijn silicium. Deze worden op een substraat van glas, plastic of metaal geplaatst. De lagen zijn transparant en vangen zonlicht op via het oppervlak. De panelen zijn ook flexibel en kunnen zich rond gebogen oppervlakken wikkelen. Deze zijn goedkoper dan mono- of polykristallijne panelen. Ze presteren echter niet zo goed in gedeeltelijke schaduw en hebben meer ruimte nodig voor hetzelfde vermogen.
Ze zijn ideaal voor huizen, appartementen of campers die geen platte daken hebben. Ze worden ook gebruikt om elektronische gadgets met een laag vermogen aan te sturen. NaturePower biedt bijvoorbeeld een draagbaar zonnepaneel dat voldoende elektriciteit produceert om een smartphone of tablet op te laden. Het product is ontworpen om u te helpen energie te besparen en uw ecologische voetafdruk te verkleinen. Bovendien presteert het beter bij weinig licht dan zelfs de meest efficiënte monopanelen. Naast het opwekken van energie kunnen deze zonnepanelen ook batterijen opladen en verbinding maken met andere PV-systemen met behulp van bypass-diodes en in-line zekeringen.
Hoewel niet zo populair als siliciumzonnepanelen, bieden dunne-film fotovoltaïsche zonne-energie een aantal voordelen. Ze zijn lichtgewicht, flexibel en kunnen worden aangepast aan verschillende oppervlakken, waaronder daken. Ze zijn ook goedkoper en vereisen minder materialen om te vervaardigen. Bovendien zijn ze in staat stroom op te wekken onder omstandigheden waar andere PV-technologie moeite mee heeft.
De meest gevestigde dunnefilmtechnologie is amorf silicium (a-Si). Het maakt gebruik van een amorfe siliciumlaag op een glazen, plastic of metalen basis om zonlicht op te vangen en om te zetten in elektriciteit. Het is het meest betaalbare type dunne-film fotovoltaïsche zonne-energie, maar het is niet zo efficiënt als andere opties.
Andere dunnefilmtechnologieën zijn onder meer cadmiumtelluride (CdTe) en koper, indium, gallium, selenide (CIGS). Beide typen hebben een hogere efficiëntie dan a-Si, maar ze gebruiken ook cadmium, een giftig materiaal. CIGS heeft ook een kortere levensduur dan siliciumzonnepanelen. Ze zijn echter eenvoudiger te installeren en te bedienen dan a-Si-zonnepanelen.